Gül Kokulu Peygamber Şiiri - Fikri Demirtaş

Dünyayı süsleyen gülün kokusu, Sevginin efendisi Nebi’yi hatırlatır, Bir sevda dinmiş cennet bahçesinden, Teşbihi gül, teri gül, yüzü gül Muhammed. Gül aşktır, sevdadır, özlemdir, kavuşmaktır Gül ayrılıktır, hüzündür, gözyaşıdır. Gül kokuların özü, ruhudur. Gül çiçeklerin padişahı, Gül-i Muhammed. Renklerin şereflendiği güllere bakınca, Şair lal, ressam biçare kalır. Ey Gül-i Rana’dan kokusunu almış rüzgâr. En güzel sevgilinin toprağından serin serin eser. Nur-u Kuran’ın aydınlığında, Mısralarımla gül koklatmak istiyorum. Yitirsek de baharı avuçlarımızda, Gül muhabbetiyle kucaklıyorum. (21 Ekim 2011 Malatya)