Gül kokusuna sarıp sevdiklerimizi
yüreğimizin derinine gömdük
saatler ayrılığı vurduğunda
kanlı bir gözyaşı gibi
damla damla döküldük.
Yaralar kapanmaz elbet
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
bir şiir sarabilir bütün yaraları bazen...zaman da ilaç olabilir...saygılar alev hanım.. yüreğinize sağlık..
Ne yazık ki sayın şair...Ama unutmamak ve unutturmamak da gerek...O eksik malzemeli inşaatları,deprem bölgesine yerleşim planları düzenleyenleri,o yapılara ruhsat verenleri...Sonra deprem altında kalanların mallarını yağmalayanları,toplanan yardımlara göz koyanları,unutmamak lazım.Bir de sırtından hırkasını çıkaran anneleri,harçlığını veren çocukları,kendi yoksulluktan kırılırken onlara ağlayan koskoca bir halkı,unutmamak lazım...Saygılar sunuyorum...
Tebrikler, güzel bir şiir.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta