Gül kokulu Annem Şiiri - Düşünce Dünyası

GÜL KOKULU ANNEM

Yağmur yağsa diyorum
Gök gürlese, uzun uzun yürüsem
Yüzüme aksa kirpiklerim
Avucuma alsam yüzümü
Benim de gül kokulu düşlerim
Olur mu ANNE...
Sabahsız bir rüyaydı, umutlarım
İpi kopan uçurtma gibi
Adressiz mektup gibiyim
Ve şimdi ;
Düşlerim avuçlarımda kaldı
ANNE...
Çocukların yüzündeki telaş,
Tamamlanmamış tablonun
renklerinde saklı
ARTIK...
Kimliksiz akıyor ömürler,
Bu günlerin tarihi yazılmayacak
Ay ışığında, acının rengini
Gün ışığında sarsak,
Bu günlerin tarihi yazılmayacak
ANNE...
Avuçlarımda saklı
Hayatın parmak izleri
Düşlerim karanlığın ardında,
Güneşin doğuşuna hasret sanki.
Savururüzgar,
Ayrılığın ayak izlerini,
Sanki yıldızlar da küsmüş
gökyüzüne
Benim hayata küstüğüm gibi ANNEM..