Gül Kokan Sevdam Şiiri - Semiha Çelikkol

Ürkek ve solgun
bakışlarım
asılı kalırken
sevdana
bir avuç merhamete
su gibi
kanmak arzusuyla
yanarken ruhum
gözlerin takılır
ateş gözlerime de
düşer kalırım sorgusuzca.....

Sevdanın gülleri
batarken avuçlarıma
koynuma
ruhuma
kanlar akarken
durmaksızın
güneşime
damla,damla
kaybolup giderken
aşkının masalın da
acı nedir bilmez
yorgun savaşçı
yüreğim
can çekişir de
yine de dur demez
bu imkansız aşka....

Yabani sarmaşıklar
dolanırken
boynuma
ruhuma
bağlarken ellerimi
çaresizliklerle
sıkarken
yüreğimi acımasızca
sorgulara
nedenlere
susmalara
terk ederde
bu beden
yinede direnir
senin
gül kokan sevdana...

Kalkmaya derman bulmasada
yorgun dizlerim
aşkının kokusunla
yaşar bu yüreğim
içime her çektiğim nefes
sen kokarken sevdiğim
sanmaki bu gönül
senden
geçerde
bu ömrü terk eder
virane yaşasamda
bundan sonra
aşkın bana yeter
melek gözlü yarim
bu beden ölsede
kara topraklarla
kuçaklaşsada
aşkınla dolu bu yüreğim
durmaksızın mahşerde bile
mücadele edicek
SEVDAN İÇİN
KORKUSUZCA....