Gül Kokan Rüyalar

Ufukları mı dar gelir,
Yoksa…
Ruh bedenine mi küsmüş?
Haber gelmeyince dosttan!
Kelâm…
Özünü, közden mi süzmüş?

Nerede…
Gül kokan “o” derin rüyalar!
Ya “O” nur damlaları nerede?
Şimdi; Efkârı kökten yakan hülyalar!
Söyle…
Dert belli de; nerede dertli?

Saf aşklar tenlerde mi gizli?
Söyle…
Hakikatler mi oldu iğreti?
Yoksa…
Bu dava;
“soysuzlara” mı yüklendi?

Bir ara; asırlık çınar sallandı…
Dallarda tüneyen “kuşları” sindi!
Sonra…
Sevgi “halesi” indi yeryüzüne;
Ve…
Tüm dertler silindi!

“Gül kokulu rüyalar mı? ”
Onlar:
Hasbilerin… Erenlerin;
Gözyaşlarında saklı!
Sonrası mı?
Birlikte ölümsüzlüğe “aktı”!