Gül Kız Şiiri - Hanifi Kara

GÜL/KIZ

Gül toplarken bir kız gördüm
Kız diyor ki, ben güzelim.
Gül diyor ki, ben güzelim.
Gül sepeti, gül kolunda
Kız diyor ki, ben güzelim.
Gül diyor ki, ben güzelim.

Gül ü okşar gülün yeli
Gül gül olmuş gülün eli
Gülden nâzik ince beli
Kız diyor ki, ben güzelim.
Gül diyor ki, ben güzelim.

Yanak mı gül, gül mü yanak?
Gül kokuyor bütün konak
Ak gerdanı, ak gülden ak
Kız diyor ki, ben güzelim.
Gül diyor ki, ben güzelim.

Gül yazmalı ah güzel kız!
Seni görsem yine bu güz
Gülden güzel pürüzsüz yüz
Kız diyor ki, ben güzelim.
Gül diyor ki, ben güzelim.

Caddesi gül sokağı gül
Dayanamaz güle bülbül
Gül dudaklım bir güzel gül
Kız diyor ki, ben güzelim.
Gül diyor ki, ben güzelim.

'Gül alırlar gül satarlar
Gülden terâzi tutarlar...'
Güzellere gül atarlar
Kız diyor ki, ben güzelim.
Gül diyor ki, ben güzelim.

Kalemle çizilmiş ezel
Yaratılmış hem de özel
İkisi de ayrı güzel
Kız diyor ki, ben güzelim.
Gül diyor ki, ben güzelim.

Tâ doğuştan nâzenindi
Gül/kız, gül ile bezendi
Bu yarışı o kazandı
Kız diyor ki, ben güzelim.
Gül diyor ki, ben güzelim.

Dersen bu yer neresidir
Göller, güller bölgesidir
Gül, o şehrin simgesidir
Gül diyor ki, ben güzelim...
Ispartalı: Ben güzelim...

Hanifi KARA

(*) Bu şiir Isparta Göller Bölgesi Şâir ve Yazarlar
Derneği nce özel jüri ödülüne lâyık görülmüştür.