Gül Karası Şiirler Şiiri - Şair Karagül

Yağmalanmış geminin direğinde,
parçalanmış bir beyaz yelken gibi,
savrulup duruyorsun,
yaşamın kıyısında...
Yön duygusunu yitirmiş bir çocuk gibi,
kalakalmışsın isimsiz coğrafyalarda.
Savrulmuyor artık,
gül karası saçların rüzgarlarda.
Gülümsemiyor artık,
gül sarısı gülüşlerin,
cehennneme dönmüş bu dünyada,
Durduramıyorum güneşin doğuşunu.
Zaman,bir kere geçirmiş dişlerini
o,ip incecik boynuna.
Lacivert bir karanlık bürümüş gözlerini.
Bütün çaresizliğimle duruyorum önünde.
Dünyanın en güzel manzarasını izler gibi...