Gül Kadın Şiiri - Önder Karadağ

Günbegün biriktirdiğim sevinçleri
Savurdum peşin sıra
Dost! Sen giderken.
...

Bir dostluk ki;
Aşk mı kardeşlik mi?
Nerde tükeneceği(z) belli
Değilken, sokaklarda
Yoldaşım oluyorsun
Sinemada sevgilim.

Gül kokuyorsun ilkin
Sonra kadın(.)
Oluyorsun gülkadın.
Bulutsu sesinde
Çıplak bir yağmuru giyiniyoruz
Bir yıldızda birleşiyor
İki yumruğumuz
Dövüşüyoruz...

Bir kahkahanın ertesinde
Kıy(a) metim oluyor ellerin
Parçalanıyoruz...
Sol yanımızda açılan
Yaralarımızda ve yalnızlığımızla
Sevişiyoruz...

Günbegün biriktirdiğim sevinçleri
Savurdum peşin sıra
Dost!
Sen giderken
Kırılıyor cümleler.

(18-20 Aralık 2002 Abidos)