Gül ile Kadın Şiiri - Turgay Uçeren

Bayım,

siz hiç ruju silik sesiyle bir kadını
ve gülü solan ilk yapraklarıyla
konuşurken duymadınız mı

Hayır bayım,

dağlanmış olsa da dil
tenlerine vuran bir al var
ki ateşten kalmadır bu

Evet bayım,
siz yanılıyorsunuz...

kader ile keder ayrılmaz
bir bütündür aslında
gül ile kadın da

Bayım,
size bir sır vereyim...

iyi dinleyin
kadınla gül baş başa kaldığında

(ki tarihsel bir yanılgıdır alevin lal olduğu)

Bayım,
nasıl görmezsiniz.

gözündeki buğuyu kadının
ve tene çekilişini bir gülün

çünkü ikisi de bir ipek taşır
ten ile tin arasında
gözyaşlarına bandıkları

Haklısınız bayım,
haklısınız belki de

şairler bildikleri bu dili
kimseyle paylaşmazlar ama

Ama bayım,

siz pencerenizdeki buğuyu
avucunuzla siliyorsunuz hala...

nasıl anlayacaksınız ki
gül ile kadının konuştuklarını...