Diken güle hep sevdalı olsa da,
Gül dikene biraz mesafelidir.
İkisini bir arada görünce,
Anladık ki ne gündüzdür ne gece...
Diken gülün toprağına aşıktır,
Gül dikenin yaprağıyla barışık.
Kankaların budur ortak yarası
Gül naziktir tatlı olur alası...
Bir kuş konsa dala gülü naz eder,
Yelle eser bazen yeri düz eder,
Gün olur ki komşuları söz eder,
Ala gülün yüce o lur sevdası...
Göz sabahı kızıl güneş doğar ya,
Yanağına çiğ tanesi konar ya ,
Bir kahkaha bir kahkaha güler ya,
İşte gülün çok sevdiğim Dünyası...
Mehmet Hanifi Ekici
Kayıt Tarihi : 7.5.2020 14:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Hanifi Ekici](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/07/gul-ile-diken-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!