Gül ile Bülbülün Aşkı Şiiri - Yorumlar

Gül sevgilidir. Sevgili, bir gonca güldür. Yanakları al pembedir. Gül, Akdağın, Yumurdağın eteğindeki yaylalarda her evin önünde vardır. Kar suyu ile kıpkırmızı açarlar. En kırmızısı, en kokulusu pınarın yanındaki evde, Akar Osman’ın gülleridir. Bir gün, güllerin arasında, neden seninkiler en güzelleri diye sordum. Suyun özündeler dedi. Her akşam kuşların cıvıltısı, servilerin hışırtısı ile uyurlar. Sabahları buzağılarım, keçilerim, kuzularım ile hep birlikte uyanırlar. Kızlarım hep aralarındadır. Bütün gün karların şavkı vurur, dağların esintisinden beslenirler. Tamam, anladım dedim. Peki ya bülbüller? Durdu, yüzüme gülümseyerek baktı. Her çeşit kuş dolanır durur etrafta da bir tek bülbül gözükmez buralarda dedi.

Bir bülbül gül bağında
Terennüm eder güle
Gül, dalında nazlı
Salınıyor rüzgarda
Bunca gösterişli varken etrafta