Bülbül kışa gül dalında girmişti
Baharı görünce tez uçtu gitti
Ömrüm senin diye yemin vermişti
Diliyle verdiği söz uçtu gitti
Bir sevda besledi nazlı bülbüle
Kışı geçirdiler oynaya güle
Ne gül küstü ona ne bülbül güle
Gün doğmadan sebepsiz uçtu gitti
Dön diye her gece ismini andı
Gülün ateşiyle gülizar yandı
Bir sabah gülüne dönecek sandı
Bilmedi dönmez, son kez uçtu gitti
Kayıt Tarihi : 29.5.2022 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!