BÜLBÜL
Bir garip Bülbül’üm kanat açarım
Merhemkeş olmaya sana uçarım
Ta ezelden beri bade içerim
Derdini gönlünden almam mı ey gül
GÜL
________Hakk aşkından büryan olup kavruldum
________Nefsi emareye düşüp savruldum
________Gafletin içinde aciz bir kuldum
________Ciğerim yanıyor bil garip bülbül
BÜLBÜL
Bu aşkın kemali hakk’a gidendir
Nefs-i emare ki zulüm edendir
Gül, bülbül dediğin sırça bedendir
Seni candan özge bilmem mi ey gül
GÜL
________Yedi kat göklere âlem kuruldu
________Dünya kime kaldı, kime verildi
________Körpe fidan bile yere serildi
________Dönerek yüzüme gül garip bülbül
BÜLBÜL
Neyleyim dünyayı sen yoksan eğer
Kırılır kanadım göğlere değer
Çün bülbül sedası aşk imiş meğer
Sen iste yürekten gülmem mi ey gül
GÜL
________Çökmeden ömrümün çürük binası
________Dal’ıma yakılsın vuslat kınası
________Sırat’ı geçerken okusam Nâs’ı
________Her nefes yanıma gel garip bülbül
BÜLBÜL
Geceden fecre dek ötüp durayım
Sen iste göğdeki mâhı vurayım
Seni bırakıp da nere varayım
Gel dersinde bana gelmem mi ey gül
GÜL
________Fecrin ateşiyle açardı rengim
________Seninle şâd olur efsuni cengim
________Dünya ve Ukba’da biricik dendim
________Bizede açılır yol garip bülbül
BÜLBÜL
Zikirle bezenir Aksa’nın yüzü
Mahşersiz tükenmez feryadın közü
Çün dertli Bülbülün maşûktur özü
Yollardan dikenler yolmam mı ey gül
GÜL
________Mescidi aksanın kutlu yapısı
________Gönül alıp satar yoktur tapusu
________Âsûde’yim yolum tevbe kapısı
________İkimizde Hakk’a kul garip bülbül
06/06/2009
..................Dost Kalemden İnci Tanesi......
Ferhat dağları deldi ben ise gökyüzünü.
Aşktan yanan keremi gözyaşımla söndürdüm.
Bir kez görmek için ben,maşukumun yüzünü,
Sönmeyecek sanılan cehennem söndürürdüm................Halil Müftüoğlu
Kayıt Tarihi : 27.12.2009 06:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
-LEYLA ILE MECNUN- -FERHAT İLE ŞİRİN- -KEREM İLE ASLI- -ARZU İLE KANBER- -ASUMAN ILE ZEYCAN- Unutulmaz Efsaneler Gül ile Bülbül'de onlar gibi ilahi aşk ile bütünleşmiş ve kiyamete kadar ayrılmaz birer ikili olarak anılacaklar...
Ferhat dağları deldi ben ise gökyüzünü.
Aşktan yanan keremi gözyaşımla söndürdüm.
Bir kez görmek için ben,maşukumun yüzünü,
Sönmeyecek sanılan cehennem söndürürdüm. H.M.
Herhalde cehennem söndüren ben de efsane!! olurum diye düşünüyorum şairem.
Gül ile bülbülün ve bahsettiğiniz kişilerin bu diyalogları dünya var olduğu sürece anılacak ve bizlerde yazmaya devam edeceğiz.
Tebriklerimle selam sevgi ve saygılarımı arz ederim efendim.Lütfen kabul buyurunuz.Kalınız sağlıcakla
Mustafa EROL
________Çökmeden ömrümün çürük binası
________Dal’ıma yakılsın vuslat kınası
________Sırat’ı geçerken okusam Nâs’ı
________Her nefes yanıma gel garip bülbül
BÜLBÜL
Geceden fecre dek ötüp durayım
Sen iste göğdeki mâhı vurayım
Seni bırakıp da nere varayım
Gel dersinde bana gelmem mi ey gül '
Gül ile Bülbül arasında güzel bir düet, nefis bir anlatım, harika bir şiir ve güçlü bir kalem. Haz duyarak defalarca okudum. İlhamınız bol olsun.
TÜM YORUMLAR (13)