Gül ile ay sevdası Şiiri - Sinan Bayram

Ey rüzgarın savurduğu acı
sürgün eyleme beni
bu yorgun şafaklara
hasrete bürün de gel öylece
ey toprağın bağrındaki gül
del etme yüreğimi
mezar olma anılarıma
aşk ile yeşer durmadan inatla
ey gökyüzünün eşsiz mavisi
karartma gönül semasını
aşk ile umut ol
yakma bu can hanesini
ey gönül deryasının aşkı
hüznü bırak da gel
gönül bir hoş olsun
coşsun bu aşk dalgası
ey gül ile ay sevdası
gölgede bırakma beni
gel aşk bizde sır olsun
yoklukla avutma beni
ey özlemin içindeki sızı
vur beni prangalara
sevgili duysun sesimi
kül et beni bu aşkta
ey aşk ateşinin yanan kalbi
durmadan iz sür kurtuluşa
çöz bu asırlık düğümleri
kendini vur şanlı davaya