Gül ile Aşkın Hikayesi

Tohum toprağı sevdi
Toprağın koynuna düştü
Taptaze fidan verdi
Sevdası toprağı mecnun eyledi

Yürek seni sevdi
Sevda yüreğe düştü
Işık verdi mutluluk verdi
Yürek yangını Leyla eyledi

Fidan büyüdü boy verdi
Sevda büyüdü aşk serdi
Fidanda aşkta semaya erdi
Engel nedir her ikisi de bilmedi

Fidan tomurcuk verdi
Aşk neleri koynunda besledi
Fidan kırmızı gül açtı
Aşk gülün rengiyle al al yandı

Güle çiy düştü sabah serininde
İçi ürperdi üşüdü titredi narince
Aşka yalan düştü sinsi dillerce
Kalp Dayandı inanca tüm gücüyle

Sert bir lodos esti kuzeyden
Gül yaprağını döktü içli serzenişten
Aşk umudunu yitirdi yersiz sözlerden
Tüm emekler heba oldu bir hiç yüzünden

Gece oldu ay düştü göğe
Yıldızları serdi ikisinin gönlüne
Anlatın dedi nedir derdiniz?
Deli gibi seven siz değil miydiniz?

Gül anlatmış düşen çiyi ve lodosu
Aşk demiş yalan her şeyin sonu
Gök gülmüş ikisinin de haline
Demiş derdiniz bu muydu diye

Anlatmış sonra sevdanın gizemini
Sevgi güvenle yeşerir
Emekle boy verir
Toprak ve yüreğin yatağında
Gül ve aşk hoş kokular verir
Her ikisi de cesaretliyse ve gerçekse
Sonsuza dek bu hikaye ….