Gül İhtiyar Şiiri - Hamdi Oruç

Gül İhtiyar

"Gül ihtiyar gül ihtiyar..." seccaden gül
Sana bir bahar kapısı açıyor seccaden
Çiçekle seherleri ihtiyar
Çiçekler peygamber şehri
Çiçekle seccadeni...

Seccadesinde gül elleri
"Gül ihtiyar bu " ey ihtiyar gül...
Başın secdede susuz gül
Tevbelerin yeni doğmuş güneş gibi
Sabah gelmiş gönlüne
Yan ihtiyar ve çiçeklen

Bu ihtiyarın seccadesi yıldız seli
Peygamber şehrinde yıldız yağmuru
Haydi gül ihtiyar gül ihtiyar
Gamlı yaşadın bari gamsız öl ihtiyar
Peygamber şehrinde gül ölümle
Öl ihtiyar
Hakkın senin
Başın secdede
Öl ihtiyar

Gönlü mavi olan Allahtan ümidini kesmez ki...
Gönlünde Allah olan Allahtan ümidini kesmez ki
Gönlü maviliğe gebe
Tevbeli her anı...
Her kula nasip olmaz tevbesi
Tevbesi güneş
Bu gül ihtiyar
Bu gül ihtiyar

Feryatlarında altın parıltılar..
Başın secdede
Peygamber şehrinde
Yandın günahına peygamber şehrinde

Hiranın maviliğine sende bir yürüyüş...
Seccadende Mevlananın yandığı ateş...
Ham meyve pişer güneşle
Yemek pişer ateşle sofranda bal
Bu ballar balını bulan ihtiyar...
Tevbeli her anın
İçinde mavi deniz...
Dalgalarla köpük olur su
Ateşle buhar olur su
Bu işin doğrusu
Başın secdede
Ağlıyorsun suçunu seccadede
Peygamber şehrinde
Bulutlar gibi beyazladın
Gül ihtiyar

Ağladıkça bulutlar mavileşir en karanlık gökte...
Beyaz ufka şimdi beyaz bak
Gül ihtiyar
Demirin pası çıkar ateşle …