Sair degilim. Mühendisim .2 evlat annesi. Hatasıyla sevabıyla gecen yıllar. Ve genclıgimden bu yana cok nadir olarak icimden gecenler...
Sadece icimdekileri avaz avaz bagirabildigim satırlar.
Yazarlar ilanlarda,
Acı bir ölüm,
Sanki tatlısı varmış gibi,
Dilleri varmaz adını demeye...
Halbuki kolay, sadece
Kanser,
Babam gül koymuş adımı,
Hep güleyim diye.
Öyle tuttum ki sözünü,
Güldükçe, hani derler ya.
Gözlerimin içi güldü.
Bir kahkaha attıkça,
Bir sarmaşık gibi sardı ruhumu sensizlik,
Geceler bitmiyor inan sensiz.
Uyku nedir unuttu gözlerim.
Bilmem hissediyor musun bebeğim.
Bekle ölüm geliyorum, ama agır ağır.
Yaşadıkdan sonra özlemlerimi,
Tatdıkdan sonra mutluluğu.
Bekle ölüm geliyorum,
Büyüttüm artık yavruları,
Tatdırdım analı yuvayı.
Gene bir tuhaf içim,
Sanki Bir matkap oyuyor kalbimi.
Halbuki alışmaya çalışmıştım.
Seni sensiz yaşamaya.
Hasretlik uzadukça bitermiş sevgi.
Kim demiş?
Kelebegim, eger sevgiyle bakan,
Bu gözlerim,
Uçamaz hale getiriyorsa seni,
Sonsuza kadar Kapatıyorum.
Sevgiyle oksamak isteyen
Sevgi tarlama ektiğim tohumdun.
Hep sevgimle suladım,
Parlayan güneş destek oldu.
Filizlendin, hassastın.
Rüzgar kurutup,
Güneş kavurduğunda.
Lanet okuyorum sana,
Hayatı kahrettin bana.
Dilerim tanrıdan ki,
Çevrendekilerin varları,
Sen istediğinde yok olsun.
Onların kadehlerindeki şarap,
Kaçıp gitmek neden a canım,
Mahkum değildin ki bana.
Beklediğim sadece bir sözdü.
O da ELVEDA.
g.g 21.ocak.2002
Dinle hakim bey anlatayım;
Ayın birinde doğarak memur babamı,
Altıncı hamileliğinden annemi,
Rahatça kurtarmayı BAŞARDIM.
Sessiz ama inatçı bir kız olarak,
Liseyi babam için,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!