Gül-i Rânâ Şiiri - Elif Usta

Düşlerimin düşünde nigehban mısın ey yar?
Muteber hiçliğini göğüs kafesime sar
Yüreğim dergâhında alevlenir iken har
Şükredip de en nûr-a karanlıkta bilendim
El açıp dualarla seni Hak’dan dilendim

Hakikatin resmidir aynalarda gördüğüm
Tebessümün ilaçtır yaralara sürdüğüm
Sevda yumağın sanki çözülmez bir kördüğüm
Şükredip de en nûr-a karanlıkta bilendim
El açıp dualarla seni Hak’dan dilendim

Ey hüzün mabedimde sızlayan Gül-i Rânâ!
Hasret surlarımdaki avazlarım hep sana
Maveradan süzülüp katre oldun bu cana
Şükredip de en nûr-a karanlıkta bilendim
El açıp dualarla seni Hak’dan dilendim

Şahit olsun kalemim aşk ile yanışıma
Sevdanı azık ettim ekmeğime aşıma
Tan vakti dualarda adını anışıma
Şükredip de en nûr-a karanlıkta bilendim
El açıp dualarla seni Hak’dan dilendim

Kandillerin ışığı kalbe anahtar olan
Kalp gözüyle süzülüp bakışlarıyla dolan
Söylesene azizim!Gözlerin de mi yalan?
Şükredip de en nûr-a karanlıkta bilendim
El açıp dualarla seni Hak’dan dilendim

Aşkın Elif haliydi şu ruhuma dokunan
Adını mühürleyip hüznüm ile okunan
Gönülden yakarıp da dalıma konduğun an
Şükredip de en nûr-a karanlıkta bilendim
El açıp dualarla seni Hak’dan dilendim

///////////////

“Sevdadan kurşun yemiş o yaralı kuş bendim..
Unutma kör bıçağa vav olan hamuş bendim”..

Elif USTA
@1elif.miktari.siir___