masal perisi iner de geceme değerse,
Adını sorar önce,
Sonra “kalbi kırılanlar erken büyür” der fısıltıyla.
Ben de ona senin hikâyeni anlatırım
tütsüsü dağılmış bir büyü,
ışığı sönen bir tılsım gibi.
Gül güzeli…
Sen dokununca açardı zamanın kapıları,
Şimdi her saniye yüzüme kapanıyor.
Ne garip,
Bir insan giderken ardında
hem kokusunu bırakır
hem de sessiz bir yangın.
Tılsımını kaybettin demem kolay,
Ben kaybolan her büyünün altına
kendi adımı yazmayı çoktan öğrendim.
Belki de bu yüzden
her gece başka bir masalın eşiğinde
senin olmadığın bir mutluluğa
cesaret etmeye çalışıyorum.
Ama bil ki
Rüyama hangi peri girerse girsin,
Gülün solmuş bir hatırası gibi
en derinde yine sen varsın.
Kayıt Tarihi : 28.11.2025 22:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!