Gül Güzelim Şiiri - Erbil Kutlu

Erbil Kutlu
173

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Gül Güzelim

Nede güzelsin, bir bilsende baksan kendine gözlerimle,
Adın, kendine insan ararken yapışmış alnına bence,
Gül pembe tenin, prenseslere özel kanımca,
Senin namındır, Gül Güzelim.

Daha da bir güzel yapıyor inan seni gülüşlerin,
Olmaz, görmedim gülmesiyle böyle güzelleşen!
Gülüşlerin kraliçesi olduğunu biliyorsun da,
Kimse kıskanmasın diye mi gülmüyorsun?
En azından seni gördüğümde gül güzelim.

Şimdi sen dersin ki bana;
Toprağa gömülü olduğu halde kurudur bazı ağaçlar,
İşte bende böyleyim, dertlere gömülmüşüm gülemeden kuruyorum,
Bende diyeceğim ki sana; budandımı çiçek açar bazısı,
Sende onlar gibisin, emelim seni, budamaktır dertlerinden,
Bunun için haydi gül güzelim.

Gül ki kolaylaşsın işim, sevgim, hayatın,
Sanma ki ben umursamaz bir serseriyim, bende dertliyim,
Ben dertlerimi dökerekten kağıtlara hafifliyor kederim,
Ve okudukça gülüyorum dertlerime,
Sırf senin için çekmeye hazırım tüm dünya kederini,
Acıların acım, sevinçlerim olsun diye.

Durmadan şuh kahkahalarla gül güzelim,
Gül ki azalsın kederin, derdim.
İstersen alır senide yanıma, giderim yine yoluma,
Sen mutlu ol diye takarım gerdanımı gerdanına,
Gül be gül, gül Allah aşkına.

:2001:

Erbil Kutlu
Kayıt Tarihi : 18.1.2007 00:12:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Erbil Kutlu