Gül Güzeli Şiiri - İzzettin Akyapı

Kalem yorgun düştü,
Kağıt ak ve sabırsız
Kelimeler yetersiz
Kıskanır seni
Yakamoz, Deniz, Çiğ damlaları,
Kıskanır seni
Bahar, Nergis, Kır çiçekleri
Kıskanır seni
Güneş, Ay, Yıldızlar
Saklanır bulutların arkasına
Seni anlatmaya karar verince
Berrak sular titredi seni görünce
Gül güzeli, güllerin en güzeli
Çorak toprağa serptiğin
Sevgi tomurcukları fışkırdı yeryüzüne
Tebessümün doldurdu aynalarımı
Sözlerinle göçtüm gerçeklerden
Varlığınla karanlıklar kaçtı
Boş odamdan, Yaşantımdan
Adın sevgi oldu aktı
Saydı oldu serpildi, Aşk oldu coştu coştu
Devirdi yasak setleri, mantığı ve beyni
Gül güzeli, güllerin en güzeli

Kalbim sana tutsak
Dilime ismin bile yasak
Seni düşünmek, senle olmak
Her defasında yine keşkelere sığınmak
Gül güzeli, güllerin en güzeli
Kalbini doldurmuş parçan
Yer bulmak ne mümkün
Parmağın dolmuş yıllar önceden
Odan boş değil, soyadın elinden alınmış
Koşturmuşsun sorumlulukların peşinden
Dönüp bakman ne mümkün
Kar olup yağmışsın zirvelerime
Damarlarımda erimiş,
Karışmışsın coşkun şelalelere
Elini tutmak, gözlerinde kaybolmak
Nefesini solumak ne mümkün
Gül güzeli güllerin en güzeli