Gül Güzel Şiiri - Oğuz Düzgün

Kainatı fırlatıp atasım geldi
Göz yaşlarım bu gece sanki bir seldi

Ölüm dokundu dokundu be dostum
Selam verip de az önce Azrail geldi

Bir bir tutup ellerinden sevdiklerimin
Gökleri taptaze ruhlarla deldi

Nasır tutmuş zavallı ellerimin
Üzerinde duran bembeyaz bir eldi

Akıp giden sonsuza sellerimin
Önüne gaipten bir baraj geldi

Ömür bahçemdeki güllerimin
Maskeli bülbül aklını çeldi

Üstüne yontulan bu benliğimin
Gaibi haykıran bir heykeldi

Ruhum ötesine göklerimin
Cesedini unutup da yükseldi

Anladım ki ruh işçilerimin
Sonsuza attığı, dev temeldi

Günahtan körleşmiş hislerimin
Doktoru bu gece ezeldi

Bir anda gördüğü gözlerimin
Gül kokan,gül olan bir güzeldi.