Gül Gün Olmuş Şiiri - Mustafa Özyazıcı

Güldür solmaz dersin
Tut ki ağlamayı unutmus minik kalpler
Nerede olduğunu bilmekten kaçarsın
Eyvah dersin zaman biter

Geriye bakmaktan korkmuyorsan
Vicdanın satılmamıstır
Bir başına doğdun bir başına öleceksin
Araf Harmonisi çeker insanı

Baş ucunda saksılarda orkideler
Su dökmekten nasıl geri kalır beden
Kendi dilinde yolculuğu tamamlanır
Nihayet gülümser sessiz sonsuz dinlenmeye

Gün batmaz artık
Göz kapakların kapanma telaşını unutmak var ya
Stret_ül münteha sırtında saklı beden örtüsü
Dört zaman olgusuna gezgin olmuş beden
EY** Can