Gül Gülünce Şiiri - Mustafa Ünal 2

Eriyince karlar yeşerir yaprak,
Gül gülünce, açar gül gülistanda.
Kışın uykusundan uyanır toprak,
Miski amber saçar, gül gülistanda.

Ilgıt ılgıt esen yele ten verir,
Her destesi başka ara ton verir,
Sevdasını çeken dile yön verir,
Maşukunu seçer, gül gülistanda.

Caddede, sokakta, bahçede, bağda,
Çayırda, çimende, ovada, dağda,
Sevinçte, kederde, ölüde, sağda,
Sıra sıra geçer, gül gülistanda.

Kilimde kızımın alnının teri,
Bohçada, sandıkta değişmez yeri,
Gurbetin yolunu bekleyen yâri,
Hep bırakır naçar, gül gülistanda.