Gül Göreyim yâr Şiiri - Murat Kavas

GÜL GÖREYİM YAR
El vuran olmasın gonca dalıma
Bağımda açacak gül göreyim
İlaç olan gönül sancılarıma
Al yanaklarında gül göreyim yar

Kır kalemi suçum sevmekse eğer
Birtek tebessümün ömrüme değer
Gönlüm hayalinle olmuş canciğer
Bu çilekeş cana gül göreyim yar

Yaşama hevesi ölünce bende
Ömrüm baharında çok yedim künde
Yolardım çaresiz kaldığım günde
Sende saçlarını yol göreyim yar

Çok aç kaldım hayat denen gemide
Kanaat eyledim çay ile simide
Bir kanatlı kapı açtım ümide
Sana kavuşacak yol göreyim yar

Yüreğim söylerdi sevdiğim derken
Gülmeden hazanım geldi erken
Kaybettim mi diye ben beni yerken
Uzat ellerini dal göreyim yar

Bilmezmisin düştüm sevda közüne
Benim gibi bakan varmı gözüne
Muhtaç oldum bir tek tatlı sözüne
Seviyorum diyen dil göreyim yar

Çok mu şey istedim zalimlik etme
Ölümüne sevdim ayrılık gütme
Hazani’yi mahzun bırakıp gitme
Baş ucumda olda sal göreyim yar

21/03/2010 Âşık Hazani Murat Kavas