Gül goncasıydı şafaklar.
Tepelerde
Taze yapraklardan yansırken
Güneşin ilk ışıkları;
Sana uçarak koşmak hevesim
Ve göresim geldi içimden.
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
bazen şair der
bu dünyamı mahvettin ya
seni ahirette karşıma çıkarmasın yaratan
bari ahiretim senden bağımsız olsun
şair der işte
diyene değil
dedirtene bakmalı
şafaklar gül goncası ama
gül yapraklarını baykuşlar didiklemiş
Şimdi sen itiraz edersin belki de
Belki de dersin ki
'o beden yaşım'
'Ben hiçbir zaman sevgiyi
Böyle dolu dizgin ve delice yaşamadım
O zaman
Ben onsekizimdeyim.'
AŞKIN YAŞI OLMAZMIŞ HAKİKATEN...KALEMİNİZ DAİM OLSUN..YÜREĞİNİZDEN AŞK EKSİLMESİN..SAYGILARIMLA...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta