Gül Gidişi Şiiri - Mehmet Şerif Ekici

Bir kent düşünce bir garın üstüne
Ömrüm! : Münhal olur muydun yine?
Hani yorgunsam da gözlerin şahmerdan
Ellerin acemden bir gazel
Gözlerin gecikir miydi gözlerime?

Düşün bir garda yüz yıl sonra
Fonda Dario Moreno, kadehimde Süryani mahzenler
Çünkü sabah sabah girdik biz Haliç’e
Çünkü sevda kopuğu bir dünya
Konuğumuzdu her gece…

De bana gözleri sıla gülü!
Leylaklar düşer miydi bunca payımıza?
Sadesiyle bembeyaz ak yapraklar?
Ve bir soru daha sana,
Vapura simit atar mıydı martılar?

Kartalın gölgesinde yalnızlıksa kaderim
Gözlerinin karası kartaldan yakın bana
Yaban gülünün türküsünü bilirim fakat
Badem çiçekleri sarmış seni çok uzaklardan
Ve o yavan çiçekler;
N’olursun okumasın bülbülün şarkısını
Okumasın yıllardır saklı duran
Eksik bir ömrün kitabını

Gülün terk edişi ancak kokusuna yarar
Ama parmağındaki o yüzük...
Ah ne desem! Kafam tramvay kadar