Gül Gibisin Şiiri - Rifat Kurtoğlu

Kara kaşlım kara gözlüm,
Bağrı yaslım güler yüzlüm,
Tatlı dillim şiir sözlüm,
Petek petek bal gibisin.

Gönlün Karun gibi zengin,
Kalbin derya gibi engin,
Yoktur eşin yoktur dengin,
Has ipekten şal gibisin.

Ey hali benden yamanım
Başımdan gitmez dumanım,
Hislerine tercümanım,
Suya hasret çöl gibisin.

Seni hep çok sevmek böyle,
Kabahatse suçsa söyle,
Merhamet et insaf eyle,
Boz bulanık sel gibisin.

Hurimde sen perim de sen,
İçimdeki sırrım da sen,
Anam bacım yârim de sen,
Niye böyle el gibisin.

Çıkıp yoluma duraydın,
Gelip bahtıma gireydin,
Önceleri neredeydin,
Yemiş yüklü dal gibisin.

Dile canımı vereyim,
Naçar koydun biçareyim
Bağbanın olup dereyim,
Gonca gonca gül gibisin.

KURTOĞLU’YUM sine beni,
Derde koydu gine beni,
Ne hor gör ne kına beni,
Hakk’a varan yol gibisin.

1994