Kardelenler gibi büyüdükçe başını eğebilen biri
gül,
gül ki güneş doğsun bulutların arasından,
sen,
sen ki gökkuşağımsın yağmurun arkasından,
gel,
gel ki gönlüm kurtulsun karanlığın kasvetinden,
ben,
ben ki yandım kor ateşlere döndüm hasretinden…
Kayıt Tarihi : 20.11.2009 23:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!