Gözlerim kör olsa da yüreğim savruk Kocaman dünyayı göğüslüyorum Aydınlık perdesi kör bir karanlık Kendi dünyamda kayboluyorum Bedenler sevgiyi ara doyunca Ebedi son değil ölüm olunca Kazdığım kuyular boylu boyunca Yakarım bu kalbim bomboş kalırsa Acıtan yaralar açma göğsüme Üşürüm şalımı örtü ver ne olur Kabuk tutmaz gönül ebedi yaram Darlığa başını koymadan gel beni ara Sağlığı kaybetmiş gönül murada Ermeden ölürmüş gitmeyen gördün mü? Kapa yar yüreğin kapama Mezarcı bulunmaz ölen çok ama Kalbime kazmayı atan sen olsan Bu bedende can çıkmaz ölse umursamaz Gel yaban gülü sende gel eyle Gönlüne bir fidan dikte gül eyle
Zennehar YılmazKayıt Tarihi : 11.1.2012 11:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!