Gül Ey Gül-i Rana Şiiri - Hande Ortay

Gel Ey Gül-i Rana

Bilir misin, yokluğunda nice siyahi hüzünler kaplar gecemi
Hıçkırık sesleri ile çınlar katran karası geceler
Yıldızlara hasret gökyüzü,
Mehtaba hasret denizler misali

İçimde kordan bir ateş gibisin
Gel ve estir o rüzgarını,
Sönsün tüm özlemim
Zira lal olmuş yine gecem

Ömrün son fasılı mı yoksa?
Esrik rüzgarların ayazında,
Ne yakamoz kalmış denizde,
Ne de ayın şavkıyan gözleri...

Şimdi yüreğimden kanlar damlıyor,
Sevda ağlıyor...
Gel ey gül-i rana,
Geceler boyu düşünün peşinden koşarken...

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Hande Ortay
05.07.2016 (İstanbul, Fatih) 01:00