İster lodos essin istersen poyraz,
Kokun salmayan yel elin olsun,
Allaha ederim dilimde niyaz,
Seni anlatmayan dil elin olsun.
Neyleyim bülbülsüz bağı neyleyim
Gül sen ol da bende figan eyleyim
Şu gönlümü ağıt olsun eğleyim
Aşkımdan taşmayan sel elin olsun..
Say ki yaşıyorum yokluğun haram,
Yaslanıp sinede hayaller kuram,
Gözlerine bakıp karşında duram,
Ömrümden götüren yıl elin olsun.
Senin sevgin nimet ondan geçilmez
Acılı gönlümden neşe saçılmaz
Kurumuş bağlarım güller açılmaz
Sen gibi kokmayan gül elin olsun
Yetiştirdim daha taze fidandı
Veysel’in bu ömrü sana adandı
Sensiz yüreğime acı dadandı
Aska ulaşmayan yol elin olsun
Kayıt Tarihi : 19.12.2011 21:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Kızlarkayası](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/19/gul-elin-olsun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!