Bir çok büyükler gördük,
Şefkatlı, merhametli.
Meger idiler onlar; Ehlinden icazetli...
Sende ki, bu gurur ne?
Kibirlenir, durursun.
Bunca Hak aşığından,
Hiçmi ibret almazsın.
Eğil efendim, eğil,
Biraz alçaktan yürü.
Sana hizmet edenler,
Hepsi Rahmanın kulu.
Küçük görme kimseyi,
Satmayasın bir kulu.
Bahçede güller gibi;
Hem küçüğü, büyüğu.
Sulamak lazım gelir,
Gül ekilmiş bahçeyi.
Alçak gönüllü ol da,
İncitme hiç kimseyi..
Neden bu kadar kaygan,
Zeminde yürüyorsun?
İnanmadığın halde;
Alkışlayıp durursun....
Mevlam seni yaratamış,
Mahlukatın zübdesi.
Bügün sendeki haller,
Şaşırtıyor herkesi...
Rıya ile varılmaz,
İstenilen menzile.
Yalnış yollara sapma,
Gel Silyanlıyı dinle..
15.06.2010
Ali SandıkçıoğluKayıt Tarihi : 21.12.2015 20:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Sandıkçıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/21/gul-ekilmis-bahceyi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!