Efendim! Sen gü ki, gönlümüzde güller açsın.
Gözlerimiz hayata aşkla baksın.
Şeytan kaçacak yer arasın ama bulamasın.
Işğı ol Efendim, ışıksız kalanların...
Efendim! Sen gül ki, güle karışsın güle susamışlar.
Gülmeye başlasın ağlayanlar.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta