Gül Efendim / Özledim Seni

Gül Efendim / Özledim Seni

Ademin Nuhun müjdesi / Yusuf,un İbrahim’in İsmail’i
Göklerin yerin neşesi / Medine’nin Gül kokan Bahçesi
Karanlığın nur şulesi / Zem Zem kuyusunun şelalesi
Gül yüzlü gül,gül efendim / Gel efendim özledim seni.

Güzel Yusufun gardaşı / Hüzünlü Yâkub’un birtanesi,
Musa İsanın yoldaşı / Zikr edildi onun hikmetli gelişi,
Cümle evliyanın başı / Cemi-i Enbiyalar’ın son halkası,
Gül yüzlü gül, gül efendim / Gel efendim özledim seni.

Bu cihanın son nefesi / Hatemül Enbiyanın son sesi,
Kâinatın efendisi / Hasan ile Hüseyin’in gül dedesi,
Garibin mazlumun sesi /Sümeyye’nin şehadet vesilesi,
Gül yüzlü gül,gül efendim / Gel efendim özledim seni.

Hicazın nurlu Ahmedi / Lebbeyk diyenin müjdecisi,
Dünyada çekti zahmeti/ Dünya âlem,etti ona hürmeti,
Susuz çöllerin rahmeti / Yeşil’e bürdü Fahri Kâinati,
Gül yüzlü gül,gül efendim / Gel efendim özledim seni.

Ayın güneşin halesi / Avucuna verildi her eline birtanesi,
Yetim öksüzün kalesi /Emanet edildi Hamza’nın Fatıması,
Arşın Arzın pak lalesi / Senin hürmetine verildi iradesi,
Gül yüzlü gül,gül efendim / Gel efendim özledim seni.

Şeyraniyem akar yaşım / Feda olsun ol Râsül’ün ümmeti’sin,
Dünyada garip kalmışım / Zeyneller’in hakiki din kardeşisin,
Kurbandır değersiz başım / Helal sana Şeyrani, iyi şairsin,
Gül yüzlü gül,gül efendim / Gel efendimiz bu özlem senin.

16 / 09 / 2010-- 17 / 09 / 2010

Atilla Ertuğrul (ŞEYRANİ) / Zeynel Açıkgöz / Ortak Şiiri