Gül Efendim Şiiri - Abdulaziz Lorci

Efendim! Sen gü ki, gönlümüzde güller açsın.
Gözlerimiz hayata aşkla baksın.
Şeytan kaçacak yer arasın ama bulamasın.
Işğı ol Efendim, ışıksız kalanların...

Efendim! Sen gül ki, güle karışsın güle susamışlar.
Gülmeye başlasın ağlayanlar.
Barışa başlasın savaşanlar.
Umudu ol Efendim, umutsuz kalanların...

Efendim! Sen gül ki, ümmedinde gülebilsin.
Hak yolunda emin adımlarla yürüyebilsin.
Acılar yerine mutluluk gelsin.
Huzuru ol Efendim, huzursuz kalanların...

Efendim, sen gül ki, solmasın yüzümüzdeki gülücükler.
Hiçbir zaman inmesin semadan eller.
Allah senin yüzün hürmetine bizleri affeder.
Yolu ol Efendim, yolsuz kalanların...

Efendim! Sen gül ki, zalimler ağlasın.
Cehennemde cayır cayır yansın.
Allah onları en ağır şekilde cezalandırsın.
Sonu ol Efendim, sana inanmayanların...

ERZURUM MERKEZ KÜTÜPANESİ ŞAİR/YAZAR