Hak şehrinde kaybolmuşum,mülhak ım,Vedat' ım.
Ummân’a yürüyen o büyük efsâne,
Boğuldu çirkin falcının tasında.
Harâm olsun uykular Dâr-ı fenâ’ya.
Bu rüyânın sonu da ayrılıksa.
Bırakın dahasına ağlasın.
Gayrı gözlerimin sabâhı,sabâh.
Uçtuk ham hayâlin gayyâsına bir kere.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta