Selam eyy nazlı çiçek
Gülü bilir misin?
Bi gül vardı bir Gül
Güzel bir güldü o gül
Bir gün gülmedi
Sustu,
Ağladı,
Kızdı,
Haykıramadı...
İçinde ‘heyyt’ diye kopan fırtınasını sakladı
Utandı ama usanmadı
Kızdı ama haykırmadı,
Sustu lakin mutlu olmadı,
Güzel bir güldü o gül.
Mahşere dek gelmek istiyordu benle,
Düşmüştü peşime mevsimin har sıcağında,
Hasretimin eteğinden tutmuş çekiyordu,
Narindi,
Ama yorgun.
Zarifti,
Ama bitkin.
Ve düştü yere
Ama ağlamadı.
Ne hikmetse?
Adı Gül’dü.
Kendisi güldü
Lakin yürekten hiç gülmedi
O güzel bir güldü
Ey nazlı çiçek!
Seninde kavlü beşerde vaktin dar.
Varırsan huzr-ü Huda’ya seni görür hemen
Gülerse eğer sana
O güle selam söyle
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta