S. Gül' e methiye Şiiri - Enver Ertürk

Bak bir yıldız kayıyor gönül bir şeyler düşle,
Tomurcuktan goncaya dönüşen gülü dile.

Aldırma dikenine kanatsın dudağını,
Koklayıp doyasıya gamzeli yanağını.

Mest ol hoş kokusuyla başın şöyle bir dönsün,
İçinde başka arzu bitsin tükensin sönsün.

Gül varken menekşeler karanfiller sümbüller,
Hepsi güle nedime hadlerini bilirler.

Yeter bir gonca gülün sarıp sarmalaması,
Kimi zevkle mestedip arada ağlatması.

Bir kızıl gonca gibi kıvrımlı dudağına,
Gülünce gamzelenen pembemsi yanağına.

Kadınlar ve erkekler kuğu boyunlu diye,
Bakışlarla takipte kıskançlık ve istekle.

Senin her adımında yürekleri hopluyor,
Karmaşık duygularla gözyaşları akıyor.

Endamınla boyunla nazeninsin edanla,
İşaretle verdiğin itirazsız fermanla.

Sensin başlar eğdiren ağlatan ve güldüren,
Sensin üzüp kahreden ve sensin sevindiren.