Gül Düştü Şiiri - Turgut Uzdu

Yanaklarına güller düşerdi eskiden
Utanır, elinle yüzünü kapayışın
Hüznün masumlaşırdı, mahcuptu bakışın…
Görünmez olmuş şimdi, süzülen çiğlerden.
Yanaklarına güller düşerdi eskiden

Dumanlaşırdı gönlün, kokun buram buram
Yüreğime damlardın heyecanım olup
Yakamozlar benzeri arada kaybolup…
Tek kibritlik ateşi, bir defacık yaksam
Dumanlaşırdı gönlün, kokun buram buram.

Birlikteyken yakmıştık her gece güneşi
Karanlıklar bizimdi, biz aydık, yıldızdık,
Bazen delikanlıydık, bazen bir genç kızdık…
Kıvılcımken sevdanın yükselen ateşi
Birlikteyken yakmıştık her gece güneşi

Yokluğun bulutlara yazılır her sabah
Yüzün olur, gül olur her nereye baksam
Tutacakmışım gibi sanki kol uzatsam…
Acep unutmamak mı unutmak mı mübah
Yokluğun bulutlara yazılır her sabah.

Boynum bükülür yar yok, gönlümde bahar yok
Ne çiçekler gülümser, ne dereler çağlar
Gülüşün hasretimi sımsıkı sarmalar…
Saplanınca gönlüme gaiplerden bir ok
Boynum bükülür yar yok, gönlümde bahar yok

Gül düştü yanağından, hüznümü sakladım
Alına vurulmuştum, alev olacaktım
Gönlüm gibi her gece, seni yakacaktım…
Benim oldu köşeler, sessizce ağladım
Gül düştü yanağından, hüznümü sakladım.

İzlerine takılmış, takiplerde izim
Sevdam yüreğimdedir elmaslara bedel
Yıkılan güvenimdir, ey hüzünlü güzel
Kaç gece sana dönerdi bu garip yüzüm
İzlerine takılmış, takiplerde izim