Yine o vefasız düştü yadıma
Bensiz deliripte gül diye diye
Kumlara yazarken, bakıp adıma
Gözyaşı döktükçe öl diye diye
Durmadan havayı tutup geriyor
Belli ki gerdikçe hazza eriyor
Sanki güç bende de emir veriyor
Delinmez dağları del diye diye
Yürüyüp aşarken bayırı seti
Azcık yol alırken sözü sohbeti
İki düşman gibi her muhabbeti
Bana dert veriyor el diye diye
Huzura erince geç veya erken
Hiç bela okur mu insan severken
Düşlerim bahara erişti derken
Hazana dönüyor sol diye diye
Kayıt Tarihi : 24.1.2018 13:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/24/gul-diye-diye-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!