1954 - 22 Haziran 2007..
Bugün aramızdan ayrılışının ikinci yıldönümü… Bu kadar erken gitmekle iyi mi ettin kötü mü, bilemiyorum Sevim! Niyeydi bu aceleciliğin? Yaşanacak onca şey varken, bir anda sırtını dönerek her şeye… Hayallerine, sevgiye, aşka dair özlemlerine. Tanrı nın hep iyi kullarını erkenden yanına aldığını düşünürdüm... Aklım karıştı, yanılmışım! Artık iyileri de kötüleri de zamansız alabiliyormuş...
Güzel dost, can arkadaşım; buralara bahar geldi... Her yer yeşillendi, cıvıl cıvıl, bir görsen! Oralarda aynı mı? Sahi, neden bilmediğin bir dünyaya gittin, bir başına..? Şart mıydı oradaki cennete koşman..Buradaki yetmedi mi? Nasıl bir cennet ki, bunca sevenini, sevdiğini bırakıp gidebildin? Bir başına ne yaparsın, ne edersin oralarda...Yoksa gizli sevenlerin mi var..?
Sevim, bazen öyle çekilmez oluyor dünya, öyle nefessiz kalıyorum ki...Nereye baksam kir pasak...Nereye elimi uzatsam yalan riya! ..İnsan korku ile yaşayabilir mi..Yaşam, korkulur hale geldi..Ömür mü geçer böyle? . Artık bir adım, bir saat sonra ya da akşamdan sabaha, ne olacağı belirsiz hayatlar...! Sıkı bir dişlinin dişleri arasında kalmış gibiyim! Ne insan insanlığıyla kaldı ne yaşam yaşamlığıyla, ne de dostlar dostluğuyla... Yoruldum be can, yoruldum! Zaman zaman yanına gelmeyi düşünmedim değil hani..Ah be Sevim, ah be iki gözüm! ..Kızıma kıyamam ki! O henüz yavrucak... Bir başına bırakılamayacak kadar ana kuzusu..
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
