Gül Dikenin Yürek Kanattım

Kör olan ben seni böyle seviyorken
Ey kapıyı çarpanın densiz budalası
Saldın gerdanından gül kokusunu ve gittin
Tufan rüzgarlarını ektin arkanda,üşüdüm titredim
Yüzünü aynalara gizledim,gamzelerini
Gül dikeninde yürek kanattım,unuttum yüzümü
Loş ışıklarda kuşları seyrettim,yağmurda
Yaşadıklarımın bir rüya olmadığını bildim
Sızısına tutundum kelimelerin akşamları
Sessizce kanadım boş sayfalara bakıp
Eski bir hikayenin rüzgar kıvılcımları ussumda
Seni böyle özleten bu yağmur sesi mi?
Şimdi bu gidişine kader mi demeli!
Seni böyle hatırlatan
Omuzlarımdaki acemilik mi? Ağırlık
Kör olan ben seni böyle seviyorken
Ey kapıyı çarpanın densiz budalası
Saldın boynundan gülleri ve gittin
Gül dikeninde yürek kanattım
Gamze dediğin bir kas eksikliği
Alnımda kehanetimin haritası muska
Bu ağırlık,bu diş kanaması,bu yağmur sesi
Bu çukurda kalan gül kokusu enkazı
Lanetlenmiş bir geçmişin utancı
Utanıyorum bu leş kokulu morgdan