Karamanlı Ozan Durmuş Çetinkol,
Güldiken’di, gülü yedi verendi.
Yeni açılmıştı aramızda yol,
Dostluk bahçemize yeni girendi.
Gülleri dikendi ürünü güldü,
Sözü gülleştiren usta bir eldi.
Bahçeye ses veren güzel bir dildi.
Güldiken sözcükle bahçe kurandı.
Geç tanıdım erken yitirdim O’nu,
Bir türlü gelmedi tanışma günü.
Karaman’da vardır haklı bir ünü,
Yazdığı şiirle usda durandı.
Karaman üzgündür gül diken gitti,
Ecel bahçemizi tarumar etti.
Kısacık bir dostluk Nevzata yetti,
Güldiken gönlüme sevgi serendi.
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat
Nevzat DağlıKayıt Tarihi : 5.7.2024 09:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Güldiken' mahlaslı Karamanlı Ozan Durmuş Çetinkol, 2 Temmuz 2024 günü sonsuzluğa göçtü. Tanrı'dan rahmet diliyor, sevenlerinin acısını paylaşıyorum.
Şiiriniz vasıtası ile "Gül diken" şaire rahmet diliyorum,
Karaman'ın, edebiyat çevresinin ve sizin başınız sağ olsun Nevzat Bey,
Tebrikler vefalı şahsınıza, şiire...
Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür ederim.
TÜM YORUMLAR (2)