Gül Dikeni Şiiri - Hüseyin Turhal

Gül sandım el uzattım dalına,
Sevdalandım alına, moruna.
Hiç bakmadım yârin ahvaline,
Batırdın sineme, ey nârin diken.

Her güzelin bir derdi var imiş,
Aşkın yolu biraz zor imiş.
Bülbül bile buna hor imiş,
Sızlatır yarayı, ey ince diken.

O nazlı gülün âhı sensinmiş,
Her tatlının zehri senmişsin.
Gönül bunu bilmez, hep kanmış,
Ateşe düşürdün, ey yaman diken.

Güle yakışmaz derler kaba söz,
Aşka yakışmaz derler gamlı yüz.
Bende bu sevda oldu kördüğüz,
Gizli sırlarımı bilen tek diken.

Âşık Turhal der ki bu can sana kurban,
Çektiğim cefaya yoktur bir derman.
Senin de varmış bir gizli isyan,
Gülün kadrini bilmez bu diken.