Gül Demeyin Gülemem! Şiiri - Cihat Şahin

Yok, mecalim gülmeye;
Gül demeyin gülemem!
Gider iken ölmeye;
Gülünür mü bilemem?

Ağlamaya çok sebep!
Gülmek için yok sebep!
Öz yakarken müsebbep;
Gül demeyin gülemem!

Yangın yeri yeryüzü!
Kan ağlıyor her yüzü!
Değiştirip siz sözü,
Gül demeyin gülemem!

Günah sarmış bacayı!
Yakar genci kocayı!
Ayırmazken hocayı;
Gülünür mü bilemem?

Boğar insi sokaklar;
Bir sel gibi nifaklar!
Zonkluyorken şakaklar;
Gül demeyin gülemem!

Millet gafil durumdan!
Kulak tıkar zar’ımdan!
Arz yanarken har’ımdan;
Gül demeyin gülemem!

Memnun herkes halinden(!)
Sürur damlar kalinden(!)
Yokken haber hak dinden;
Gül demeyin gülemem!

Günah sevap iç içe!
Yok, riayet kaçgöçe!
Gülünür mü hiç suça?
Gül demeyin gülemem!

Garip olmuş yine din!
Din yapılmış bir la-din!
Gidin başımdan gidin;
Hal bu iken; gülemem!

Hak hakikat bir meçhul!
Söver ona eçhel kul!
Lütfen olunuz makul;
Ben bu zül’e gülemem!

Gelin hep bir olalım!
Tam gerçeği bulalım!
Kalır ise az halim;
Güler miyim bilemem.

Cihat ŞAHİN
11.06.2011-İZMİR