Gül Dedinde Gülmedim mi Şiiri - İsmet Zeren

Asla demiştin
Asla dönemem geri
Bak işte şimdi bağ bozumu artık
Sen yoksun ama
Tütün kokulu tenin dolaşır asmalarda
Yanık sesin savrulurur
Eylül rüzgarlarında
Vadiler dolusu
Bir düğüne dönüşür bekleyişim
Üzün şarabına vururum aymazlığımı
Yitiksin diyordun
Yitiksin işte
Ben gözlerindeki
Yangına kanmışım
Sanki sanki
Kendim sanmışım
Ağlatma beni
Sensiz geçen bu ilk bağ bozumunda
Asmaların arasından sanki sen çıkacaksın
Her adım atışımda
Kandırma beni
Öleyim iste
Gül dedinde gülmedim mi
Gel artık
Böyle belledim
Seninle dünyayı
Sevecen sıcacık
Bağ bozumunda
Gül dedinde gülmedim mi
Zalımım
Ah bir bilsen
İçimden geçenleri
Ah bir görsem
Sonra uzanıp
dizlerine
Sesizce ölüversem
Gül dedinde gülmedimmi
Ben bu oyuna
Her gün her gece
Seninle ölürken gülüversem