Gül Dalım Yalova

Yokluk yılları, yalnızlık ıhlamur çiçekleri ve  yapraklarını döker önüme,
Kuru yapraklar kupkuru

Dört yanım Yalova, bir yanım gül dalı
Sonbahara harlı girdi bu beden
Soğuklar belki azaltır lavları
Yağmur yerine kurak geçer mevsimler, ayazlarda sert eser,

Gülsüz dikenlerde bülbül ne arar
O da baharı bekler yuvasında
Yüzüm soluk, benzim soluk
Her gece dallarım birbir kopar
Umut benden yana bakmaz

Şehrimde sular kesik
Uykumu bölen karabasanlar
Bir gün benden çok çekecekler

Çeketim duvarda asılı
Kalbim hüzün basılı
Biletim zaten kesili
Es rüzgâr hava senden yana.