Evrenin bütün sırlarına vakıf olsam da,
Gül çehrende gezen gözlerim yolundan kaybolurdu.
Kirpiklerinin zarifliğinden vazgeçtiğim an da,
Senin için can vermesi inan en kolay olurdu.
Ay, çehrene gülerdi, gül yaprağı tenine dokununca,
Tüm kokular utanırdı, bütün güller sen kokunca,
Suya berraklığını verirdi, tam da saflığının gayesi,
Bülbülü konuşmaya gıpta ettiriyor, dilinin eşsiz sadeliği.
Kayıt Tarihi : 5.2.2022 20:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!