Oğul Bir Gül Büyüt Yüreğinde!

• 

  Gül Başpınar

  Yıllar öncesinde kulağıma fısıldanan... Dünyanın ve tüm zamanların en güzel gülü olduğu söylenen “Eriha Gülü ”nün masalı düşürdü sn şairim aklıma...
  
  
  Denirdi ki o masalda...
  Zaman zaman içinde, zamanların birinde yaşlı bir kraliçe varmış ülkenin birinde... Güçlü mü güçlü... Dediğim dedik biriymiş bu kraliçe... Hiç kimse cesaret edemezmiş bir dediğini iki etmeye...
  
  Sevgili kraliçemizin güzel bir de uğraşı varmış... Bütün mevsimlerde ve dünyanın tüm ülkelerinde yetişen güllerden daha güzel güller yetiştirirmiş ülkesinde...
  
  Masal bu ya, ne yazık ki acı ve keder kol geziyormuş saray koridorlarında ve ülkenin sokaklarında... Çünkü kraliçe çok ağır hastaymış... Doktorlarda 'yakında öleceğini' söyleyip duruyorlarmış sıkça...
  
  Bir gün... Bir bilgin çıkagelmiş ve... Bir umut eklemiş bu çaresizliğin ucuna...
  
  Demiş ki...
  “Tek bir umut var kraliçenin kurtulması için, eğer dünyanın en güzel ve en soylu gülünü bulup getirirseniz kraliçeniz uzun yıllar yaşar sizinle.”
  
  Bu müjde yabana atılır mı şimdi sevdiklerince...
  Yaşlı genç demeden herkes seferber olmuş... Kraliçelerinin iyileşmesi için dünyanın dört bir yanına dağılıp en güzel gülü aramaya koyulmuşlar... Ama eli boş dönmüş her biri... Hepsi boşa gitmiş tüm uğraşların...
  
  Sonunda kraliçenin küçük oğlu annesine seslenerek;
  'Beni dinle anne!' demiş ve başlamış elindeki kitabı okumaya...
  
  Bu kitapta cennetin görünmeyen bir köşesinde açan, yapayalnız bir gülden söz ediliyormuş...
  
  Bu gül kendisini ta derinden görmek isteyene görünürmüş sadece... Beyaz bir gül olduğu söylenirmiş ama güneşin batışında pembeleşen o kızıllığın yayıldığı zaman evrene... Büyüleyici bir renge bürünüverirmiş o da...
  
  Bu gül, gerçek sevginin ve güzelliğin simgesiymiş sadece...
  
  Ve birden tatlı bir pembelik yayılmış kraliçenin yanaklarından odaya... Kraliçenin o yorgun gözleri güneş gibi parlayıp büyümüş bir anda... Ve o kitabın yaprakları arasında dünyanın en güzel gülü belirivermiş bir anda pespembe...
  
  Ve kraliçe heyecanla bağırmış “Onu görüyorum !” diye...
  
  Bu gülün kerameti ise... Onu her kim görürse... Bir daha hiç mutsuz olmaz ve ölümsüzleşirmiş...
  
  
  
  Ve eklemek isterim... “Bir gülü büyütmek her şeye değer”
  
  
  Yüreğinize...
  Elinize...
  Emeğinize...
  Sözünü, öğüdünü bilen dilinize sağlık Saffet Bey...
  
  
  Saygımla...
  

  Devamını Göster

  • 2
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)